George Pilali live at Pedion tou Areos
July 1997
Full album "καταγραφής"
"Την μπετονιέρα μην κατηγοράς, αυτή σου δίνει για να φας"
Αξιαγάπητος φίλος Γ. Πιλάλας...
Live Film photography N.Carellos © 1997
Πάντα πιστός στα Blues Mickey Pantelous
Dr.Albert Flipout's One Can Band
New record release Live 23/2/2020
"UNDERCOVER"
Nicholas Carellos ©
Μια πολύ όμορφη βραδιά χθες-7 Feb 2020- στο KLAXON στον Πειραιά...
Grey River & The Smoky Mountain live.Special Guest: Mickey Pantelous on Washboard...Λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου.
Εντάξει δεν είναι Blues... αλλά απλά η καλύτερη Garage-psychedelic μπάντα του τόπου μας .Μακράν! Σαββάτο 16 Νοέμβρη 2019, στο Lost and Found...
Χθες το βράδυ στο Cabaret Voltaire (1 Νοέμβρη 2019).Μια πολύ καλή παρουσία στην τόσο "ταλαιπωρημένη" σκηνή του ακουστικού Blues στην Ελλάδα...Στο επόμενο live της εγώ εκεί θα είμαι.Simply...
GREY RIVER and the SMOKY MOUNTAIN
Live at Cosmos Live Music Bar -Dafni-Athens Greece - Nov. 2018
Πιστός στην εικόνα που άφησε πίσω του μετά την πρώτη του εμφάνιση ο “δικός” μας Νίκος Waterhouse – αυτό γιατί είναι όμορφο να ακούς ένα χαρούμενο κοινό να φωνάζει “Νίκο, Νίκο...” και να διασκεδάζει βλέποντας τον να τους πετά λουλούδια απολαμβάνοντας κι αυτός με την σειρά του την επαφή αυτή. Γιατί αυτό το κοινό ήταν δικό του. Είχε έρθει γι αυτόν και την μουσική του. Την ιδιαίτερη μουσική του που είναι ίσως η μαγική συνταγή που ανακατεύει Good Old West Coast Rythm'n'Blues, Blue Eyed Soul και Garage. Μια μουσική φτιαγμένη για να διασκεδάζει αλλά και που απαιτεί αυθεντικότητα και ειλικρίνεια από τούς μουσικούς.
Την συναυλία άνοιξαν οι Cave Children και η “νεο-ψυχεδελική τους μουσική αναζήτηση με μια ίσως υπερβολική progressive προσέγγιση που σε έκανε να αναρωτιέσαι γιατί τους διάλεξαν να ανοίξουν μια τόσο διαφορετική συναυλία όπως αυτή του Waterhouse.,σε αντίθεση με την πολύ καλή επιλογή μουσικής που ακούγονταν πριν και στο διάλειμμα της .Σπάνια ακούς μουσική που να σε προετοιμάζει γι' αυτό που θα ακούσεις. Έτσι λοιπόν το κοινό διχάστηκε σ' αυτούς που άκουγαν τους Cave Children και σ' αυτούς που δεν άκουγαν. Πράγμα που αδίκησε την άψογη παρουσία τους. Μια μικρή διαπίστωση που δεν θέλει να μειώσει καθόλου την δουλειά των παιδιών, που αφού ευχαρίστησαν το κοινό για την αποδοχή έδωσαν την θέση τους στο Nick και στο καλοκουρδισμένο crew του που σε δέκα λεπτά είχαν ετοιμάσει τα πάντα.
New record release Live 23/2/2020
"UNDERCOVER"
Nicholas Carellos ©
Μια πολύ όμορφη βραδιά χθες-7 Feb 2020- στο KLAXON στον Πειραιά...
Grey River & The Smoky Mountain live.Special Guest: Mickey Pantelous on Washboard...Λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου.
Εντάξει δεν είναι Blues... αλλά απλά η καλύτερη Garage-psychedelic μπάντα του τόπου μας .Μακράν! Σαββάτο 16 Νοέμβρη 2019, στο Lost and Found...
Χθες το βράδυ στο Cabaret Voltaire (1 Νοέμβρη 2019).Μια πολύ καλή παρουσία στην τόσο "ταλαιπωρημένη" σκηνή του ακουστικού Blues στην Ελλάδα...Στο επόμενο live της εγώ εκεί θα είμαι.Simply...
GREY RIVER and the SMOKY MOUNTAIN
Live at Cosmos Live Music Bar -Dafni-Athens Greece - Nov. 2018
Nick Waterhouse + The Cave Children
(Sat 25 Feb-Gagarin)
Πιστός στην εικόνα που άφησε πίσω του μετά την πρώτη του εμφάνιση ο “δικός” μας Νίκος Waterhouse – αυτό γιατί είναι όμορφο να ακούς ένα χαρούμενο κοινό να φωνάζει “Νίκο, Νίκο...” και να διασκεδάζει βλέποντας τον να τους πετά λουλούδια απολαμβάνοντας κι αυτός με την σειρά του την επαφή αυτή. Γιατί αυτό το κοινό ήταν δικό του. Είχε έρθει γι αυτόν και την μουσική του. Την ιδιαίτερη μουσική του που είναι ίσως η μαγική συνταγή που ανακατεύει Good Old West Coast Rythm'n'Blues, Blue Eyed Soul και Garage. Μια μουσική φτιαγμένη για να διασκεδάζει αλλά και που απαιτεί αυθεντικότητα και ειλικρίνεια από τούς μουσικούς. 
Την συναυλία άνοιξαν οι Cave Children και η “νεο-ψυχεδελική τους μουσική αναζήτηση με μια ίσως υπερβολική progressive προσέγγιση που σε έκανε να αναρωτιέσαι γιατί τους διάλεξαν να ανοίξουν μια τόσο διαφορετική συναυλία όπως αυτή του Waterhouse.,σε αντίθεση με την πολύ καλή επιλογή μουσικής που ακούγονταν πριν και στο διάλειμμα της .Σπάνια ακούς μουσική που να σε προετοιμάζει γι' αυτό που θα ακούσεις. Έτσι λοιπόν το κοινό διχάστηκε σ' αυτούς που άκουγαν τους Cave Children και σ' αυτούς που δεν άκουγαν. Πράγμα που αδίκησε την άψογη παρουσία τους. Μια μικρή διαπίστωση που δεν θέλει να μειώσει καθόλου την δουλειά των παιδιών, που αφού ευχαρίστησαν το κοινό για την αποδοχή έδωσαν την θέση τους στο Nick και στο καλοκουρδισμένο crew του που σε δέκα λεπτά είχαν ετοιμάσει τα πάντα.
Όλα ξεκίνησαν με το ρυθμικότατο “ I Had Some Money” από το τελευταίο του δίσκο, Never Twice,με την εντυπωσιακή Αφροαμερικάνα τραγουδίστρια που ήταν μαζί του να λικνίζεται στα αριστερά της σκηνής με τον πιο όμορφο τρόπο που μπορείς να φανταστείς συμπληρώνοντας τα κρουστά με το ντέφι της. Συνέχισε δυναμικά με το Dead Room και Sleepin Pils και μοιράζοντας το υλικό από τους τρείς δίσκους του χωρίς να παραμελεί κάποιον απ' αυτούς. Το ευχάριστο ήταν ότι η εικόνα του “ nerd αναβιωτή των 60ς” και όλα τα άλλα σχετικά δεν υπήρχαν ,δίνοντας έτσι στον Waterhouse την σωστή του εικόνα σαν ενός αληθινά αυθεντικού West Coast μουσικού που πάντα θα ρίχνει και μια ματιά στην Βρετανική ανάλογη σκηνή ,όχι με νοσταλγικό τρόπο αλλά απόλυτα δημιουργικό. Πιστός στις “δικές” του Garage παραδόσεις και επιρροές, μας έπαιξε και το I Can Only Give You Everything καθώς και ένα medley με το Pushing Too Hard/Gloria κλείνοντας την συναυλία και πετώντας λουλούδια σε ένα κοινό που δήλωσε επανειλημμένα το πόσο το αγαπά και το σέβεται.Μια πραγματικά ευχάριστη βραδιά που θα θέλαμε να την ξαναζήσουμε...
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΕΙΔΑ / THE MUSIC I'VE SEEN
Ακολουθώντας την μανία για φωτογραφίσεις ζωντανών εμφανίσεων συγκροτημάτων, κατέβηκα τις σκάλες του Άν για να παρακολουθήσω το δεύτερο Prairie and Rust THE AMERICANA SESSIONS Vol 2. Κόσμος αρκετός για την ημέρα (νάναι καλά το ποδόσφαιρο...) που ακολουθεί φανατικά την ανεξάρτητη σκηνή της πόλης μας εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια. Επόμενο ήταν η ατμόσφαιρα να είναι φιλική πράγμα που επιθυμούσαν και τα τρία ονόματα που συνδιοργάνωναν το event: Dustbowl,Penny Dreadful και Sound Like Barley. Εκτενέστερη παρουσίαση και μελλοντικά σχέδιαγι' αυτή την διοργάνωση που επιθυμεί να περιλάβει και άλλα εναλλακτικά ονόματα θα γίνει σε μελλοντικό άρθρο ,όταν συζητήσεις και στοιχεία πού συλλέγονται διαμορφώσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΕΙΔΑ / THE MUSIC I'VE SEEN
13/2/2016 ATHENIAN PHANEROTHYME CONSPIRACY
Ακολουθώντας την μανία για φωτογραφίσεις ζωντανών εμφανίσεων συγκροτημάτων, κατέβηκα τις σκάλες του Άν για να παρακολουθήσω το δεύτερο Prairie and Rust THE AMERICANA SESSIONS Vol 2. Κόσμος αρκετός για την ημέρα (νάναι καλά το ποδόσφαιρο...) που ακολουθεί φανατικά την ανεξάρτητη σκηνή της πόλης μας εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια. Επόμενο ήταν η ατμόσφαιρα να είναι φιλική πράγμα που επιθυμούσαν και τα τρία ονόματα που συνδιοργάνωναν το event: Dustbowl,Penny Dreadful και Sound Like Barley. Εκτενέστερη παρουσίαση και μελλοντικά σχέδιαγι' αυτή την διοργάνωση που επιθυμεί να περιλάβει και άλλα εναλλακτικά ονόματα θα γίνει σε μελλοντικό άρθρο ,όταν συζητήσεις και στοιχεία πού συλλέγονται διαμορφώσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Αυτό που θα ήθελα να παρουσιάσω τώρα είναι η πρώτη εμφάνιση ενός νέου σχήματος που εμφανίστηκαν σαν Special Guests , τους ATHENIAN PHANEROTHYME CONSPIRACY. Ένα σιτάρ που ήταν ακουμπισμένο με επιμέλεια στην μέση της σκηνής προϊδέαζε για “μουσικά” ταξίδια σε εξωτικούς χώρους...αλλά και ανησυχία για “καπέλωμα” των πάντων από το κλασσικό αυτό όργανο.
Τίποτα απ' όλα αυτά .Ένα ηλεκτροακουστικό ξέσπασμα προκάλεσε αμέσως την προσοχή του κοινού που για σχεδόν μισή ώρα άκουσε με προσοχή ένα δείγμα της μουσικής τους που οι ίδιοι αποκαλούν progressive space-rock .Επιρρεασμένοι από Okko, Ozric Tentacles αλλά και Ingredible String Band τους αρχιερείς της Βρετανικής αντι-κουλτούρας των '60s και το ψυχεδελικό Folk ταξίδι τους ,μας ταξίδεψαν σε ινδικά ragas αλλα με μια Rock'n'Roll προσέγγιση δίνοντας ένα μικρό δείγμα της μουσικής του σχήματος.Ένος σχήματος που δημιουργήθηκε από την αγάπη τεσσάρων φίλων ( Bill Hunchback, Μιχάλης Μάζης, Γιώργος Καβουράκης και Μανόλης Λιάνης ) για το συγγεκριμμένο είδος μουσικής που εξηγόντας το όνομά του:
”ATHENIAN” γιατί βρίσκεται και αναπνέει στο εδώ και στο τώρα της συγκεκριμμένης πόλης
“PHANEROTHYME” γιατί θα σου φέρει στην επιφάνεια το θυμικό σου, δηλαδή την πνευματική και συναισθηματική σου διάθεση .
“CONSPIRACY” από τον μαγικό ,σχεδόν καρμικό τρόπο με τον οποίο συναντήθηκαν μεταξύ τους οι μουσικοί. Επόμενη εμφάνιση στις 13 Μαρτίου στο Lost an Found και προγραμματίζονται και άλλες εντός και εκτός Αθηνών και που θα ανακοινωθουν μέσα από την σελίδα τους στο Fb:https://www.facebook.com/The-Athenian-Phanerothyme-Conspiracy.
The BLUES Pariah
Φωτογραφίες και παρουσίαση από τον Νίκο Καρέλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου